dengeli beslenme

gecen gun

sabah: ispanakli corek, domates, cay, kurabiye, cay
oglen: sabah yediklerimden dolayi hicbir sey
aksam: dondurma

dun

sabah: soguk krep (2)
oglen: hmm soda?
aksam: kurabiye ve dondurma

bugun

sabah: soda
oglen: yemedim
aksam: dondurma, krep ve annemin yaptigi ici maydonoz ve peynirli yufkamsi seyden (5) + cay


goruldugu uzere dengeli beslenmede bir cigir acmis degilim; ahval ve serait bu yazinin basligiyla tam bir tezat olusturuyor. peki bu neden boyle? disari ciktigimda bir suru yemek yiyen ben, neden evde bir findik faresine donusuyorum ve isitilmasi gereken yemekleri isitmadan ucundan yiyor, karnim cok acikirsa kurabiye kemiriyorum? bunun yalniz yasamakla bir ilgisi oldugundan suphelenmeye basladim. kac senedir (arada kesintiye ugramis da olsa) yalniz yasayan biri olarak bunu yeni anlar gibi olmam gercekten *genius*. ama gelin itiraf edelim: yalnizken sofra kurmak, hatta tabak cikartmak bile sikici. yemeklerin tadi da sogukken de cok farkli degil zaten, degil mi? onun disinda, birileri bana yemek saati oldugunu hatirlatmazsa ya da ben o sirada disarida bir takim restoran ve cafe'leri gorebildigim bir alanda degilsem, aciktigimi da pek anlamiyorum. datli maya'nin tohumlu kurabiyeleriyle bazen koca bir gunu geciriyor, bazen bir kutu cikolatayla ayakta duruyorum. ama bunlar hep son dakika kurtarma calismalari, gunler var ki, bir yemegi planlayip yemedim (disaridakiler haric.) bir de sanirim anlasilacagi uzere, basbayagi karbonhidrat rejimi uyguluyorum ki her seyin rejimi var, bunun yok dolayisiyla cok saglikli olmasa gerek? en aciklisini sona biraktim: tum bunlar olurken aslinda EVDE YEMEK VAR.

buna bir cozum bulunabilecek mi? bakalim kahramanimizi ilerleyen bolumlerde ne gibi maceralar bekliyor?